“To have a Black woman holding the brush and quite literally painting Black people into a canon that has long placed them in the background, white-washed them, or excluded them altogether rattles at the foundation of beauty as a supremacist construct.”
– Legacy Russell (Associate Curator of Exhibtions, The Studio Museum in Harlem, NY) over Naudline Pierre
Naudline Cluvie Pierre (geb. 1989, Leominster, MA, Verenigde Staten) is een Haitiaans-Amerikaanse kunstenaar, wonend en werkend in Brooklyn, New York.
Pierre groeide op in een christelijk-protestantse huishouden, met een Haïtiaanse predikant als vader. Als kind was ze altijd heel rustig. Destijds kon ze urenlang alleen zitten en fantaseren over buitenaardse wezens, andere versies van haarzelf en creaties die konden vliegen. In het huishouden van Pierre was inspiratie niet moeilijk te vinden. De christelijk-protestantse religie waar zij mee is opgegroeid, legde sterk de nadruk op profetie en en het einde van de wereld. In deze periode van haar leven heeft ze veel beelden van vurige beesten tot haar genomen, maar ook veel verwijzingen naar buitenaardse wezens en een toekomstige nieuwe wereld. Gezien haar achtergrond, is het niet verrassend dat haar kunstwerken nu vol zitten met spirituele en middeleeuwse verwijzingen.
In 2012 voltooide zij haar bachelor-studie aan de Andrews University, een kleine christelijke liberal arts school in Michigan, VS. Na haar studie vertrok ze naar New York City met plannen om daar uiteindelijk haar Master of Fine Art (MFA) te behalen. In 2015 begon ze aan haar MFA aan de New York Academy of Art. Twee jaar later behaalde ze haar Master of Fine Art diploma.
In 2019-2020 was Pierre onderdeel van een drie-koppige artist-in-residency bij The Studio Museum in Harlem, New York. De daaruit vloeiende tentoonstelling “This Longing Vessel” werd gepresenteerd in MoMA PS1, een kunstenaar- en gemeenschap gerichte kunstinstelling.
- Pierre bespreekt haar werken die te zien waren in MoMA PS1:
Stijl en thema's
Pierre’s stijl is altijd al figuratief geweest, maar pas toen ze haarzelf volledig overgaf aan haar fantasie, kwamen die buitenaardse en transcendente elementen in haar werken tevoorschijn. Die verschuiving ging hand in hand met de creatie van, wie ze zelf noemt, de alter ego, de tweeling van een ander universum ofwel de Protagonist. In de afgelopen vijf jaar is de Protagonist in bijna alle werken van Pierre teruggekeerd. Hoewel ze de Protagonist ook wel een soort alter ego heeft genoemd, is het belangrijk te melden, dat zij op geen enkele manier Pierre is. De Protagonist heeft, volgens Pierre, haar eigen ‘agency’, ofwel handelingsvrijheid. Ze is haar eigen entiteit, haar eigen wezen en Pierre ontmoet haar op het doek tijdens het schilderen.
Pierre heeft zich altijd al aangetrokken gevoelt tot kunst uit het renaissancetijdperk, haar composities doen ook denken aan renaissancetableaus waarin dezelfde religieuze beeldtaal terugkomt. In haar werken maakt ze verwijzingen naar spirituele symboliek en iconografie. De Protagonist en andere personages zijn, net als werken uit de Renaissance, vaak naakt afgebeeld. Tegelijkertijd gaat ze in tegen de eurocentrische traditie van figuratieve schilderkunst doordat de afgebeelde, naakte, Protagonist een zwarte vrouw is. Lange tijd werden zwarte mensen in het Westerse canon van de kunstgeschiedenis op de achtergrond geplaatst, ‘white-washed’ of volledig uitgesloten. Daarnaast gaan haar werken ook in op vragen over wat het betekent om als jonge zwarte vrouw, onderwerpen te schilderen die lange tijd door witte Europese mannen werden gedomineerd. Denk aan Michelango’s ‘Pietà’ of Manet’s ‘Olympia’.
Met behulp van haar unieke perspectief, schildert ze niet alleen voor haarzelf, maar ook van degenen van wie ze afstamt.
Selectie exposities en kunstwerken
- Meest recente solo expositie bij The Drawing Center in New York City, VS (2 juni – 10 september 2023)
Met behulp van spirituele iconografie en transcendente thema’s creëert Naudline Pierre in haar gelaagde wastekeningen en kleurrijke schilderijen denkbeeldige werelden, geworteld in een zelf verzonnen mythologie. In de solo tentoonstelling ‘This Is Not All There Is’, verkent Pierre opnieuw die denkbeeldige werelden. Ze integreert zowel grote als kleine tekeningen naast én binnen sculpturen om zo een meeslepende omgeving te creëren. Bovendien is dit de eerste tentoonstelling van Pierre die zich richt op haar werken op papier.
Pierre is zich bewust van zowel de mogelijkheden als beperkingen die inherent zijn aan verhalen over spirituele transcendentie. Ze gebruikt eeuwenoude gebruikte motieven, zoals altaarstukken en kerkelijke architectuur, om excentrieke voorstellingen te creëren met gevleugelde en vurige wezens. Naast kleur, textuur en compositie gebruikt Pierre ook spirituele iconografie als instrument om liminale, multidimensionale ruimtes in haar tekeningen te construeren.
Het museum heeft ter gelegenheid van de tentoonstelling het boek “Naudline Pierre: This Is Not All There Is” gepubliceerd. Klik hier om het boek online te bekijken.
‘The Only Way Out Is In (2023)’ is het grootste werk in de tentoonstelling ‘This Is Not All There Is’ (zie vorige tab). De Protagonist leidt een groep buitenaardse wezens terwijl ze haarzelf in een moment van transitie bevindt. Ze staat op het punt het onbekende te betreden terwijl haar arm wordt opgeslokt door een soort zwart gat. Ze kiest er op dat moment voor om door de portaal te gaan zonder te weten wat er aan de andere kant zal gebeuren. Ze vertrouwt op zichzelf en de wezens om haar heen, om haar erdoorheen te dragen.
In ‘Held and Beheld (2022)’ zie je hoe Pierre speelt met herkenbare liggende vormen uit de westerse canon, bijvoorbeeld zoals Manet’s ‘Olympia’. De wereld die binnen Held and Beheld wordt gecreëerd, is geschilderd in verschillende tinten rood, een krachtkleur in Pierre’s denkbeeldige wereld. Donkere en lichtgekleurde vlammen omringen Pierre’s protagonist terwijl de wereld om haar heen wegbrandt. Een poort, een van de toegangspunten tot dit rijk, is gesloten op de achtergrond. Een gevleugeld figuur zit voorop met een gloeiende zilverachtige vlam in haar hand.
Vuur is een vaak terugkerend symbool is Pierre’s werken. Voor haar staat vuur specifiek voor transformatie en opoffering.
Mini gallery
